Η Άννα της
φωτιάς εδώ και λίγο καιρό απουσιάζει από την πολιτική σκηνή της χώρας. Η
απουσία της όμως είναι μόνο φαινομενική.
Σημαίνον
στέλεχος, με ευρωπαϊκή αναγνώριση, κρατούσε στα χέρια της για μεγάλο χρονικό
διάστημα το μέλλον της νέας γενιάς, καταστρέφοντας με τις επιλογές της, που
μόνο τυχαίες δεν ήταν, την προοπτική της.
Δημιούργησε
ένα ευφυές πλαίσιο κανόνων που, ενώ όλοι το αναγνώρισαν ως θεμέλιο λίθο της
αναβάθμισης της ποιότητας της εκπαίδευσης, στην πράξη επέτρεψε να μη λειτουργήσει
τίποτα σωστά.
Με
σύνθημά της το 3-8-4-8 πέτυχε αυτό που για άλλους έμοιαζε ακατόρθωτο. Να
δημιουργήσει το πλαίσιο εκείνο με το οποίο όλοι οι προηγούμενοι κανόνες να
καταργηθούν και όλοι οι νέοι που δημιούργησε να μην μπορούν να εφαρμοστούν.
Εγγυημένη η επιτυχία της διάλυσης των πάντων.
Επί
των ημερών της το DVD
ήταν
καλύτερο από το βιβλίο, κάθε μορφή προστασίας που απολάμβαναν οι ενήλικες νέοι
της χώρας που το αίμα τους έβραζε πήγε περίπατο και τα ανώτατα ιδρύματα ούτε
λειτουργούσαν αλλά ούτε και δεν λειτουργούσαν.
Ήταν
τέτοια η αποδοχή της, που όλοι την αναγνώριζαν ως τον συνδετικό κρίκο δύο
αντίθετων, μέχρι πρόσφατα, πολιτικών κόσμων.
Δεν
ήταν όμως μόνη. Είχε δίπλα της τον άνθρωπό της, που άκουγε στο όνομα Έφη.
Πιστή, μεθοδική, υπάκουη, ό,τι δηλαδή, έπρεπε. Ο κατάλληλος άνθρωπος για να
αφήσει στο πόδι της.
Η
Άννη, λοιπόν, της φωτιάς, αφού έκαψε ότι έκαψε, για το καλό της χώρας φυσικά,
κλήθηκε να σώσει την πατρίδα από άλλο πόστο. Της ανατέθηκε το τιμόνι ενός άλλου
καραβιού, μεταφορικά και κυριολεκτικά. Ή μήπως το επέλεξε;
Με
το νέο της ρόλο, ως θεά της ανάπτυξης επί γης και θαλάσσης, κατάφερε σε
ελάχιστο χρονικό διάστημα να ανταποκριθεί, και με το παραπάνω, στο νέο της ρόλο
και να περάσει πλήθος κανόνων, σημαντικών για την έξοδο της χώρας από την
κρίση, έχοντας πάντα την στήριξη και την υποστήριξη του Αντώνη. Ή μήπως
λειτουργούσε ανάποδα;
Όσο
όμως η Άν της φωτιάς ήταν στο τιμόνι του καραβιού στη θάλασσα της ανάπτυξης, η
καλή, πιστή, υπάκουη φίλη της κρατούσε το τιμόνι της νέας γενιάς. Η Εύη, για
λογαριασμό της Άννας και χωρίς να είναι το πρώτο βιολί στην ορχήστρα της
μόρφωσης, κινούσε τα νήματα, έλυνε και έδενε. Κανένας δεν έφερνε αντίρρηση στην
Εύα. Ποιος θα τολμούσε βέβαια, όταν όλοι ήξεραν και αναγνώριζαν στο πρόσωπό της,
την Αννούλα της Φωτιάς. Ούτε και οι τυπικά ανώτεροί της στο καράβι της
παραμόρφωσης δεν σκέφτηκαν ποτέ να την αμφισβητήσουν. Έκανε ό,τι ήθελε. Όχι
ακριβώς ότι η Εύα ήθελε, αλλά ότι η Άνν είχε σχεδιάσει. Ακόμη και κανόνες, ευθύνη
του τυπικά ανώτερού της άλλαζε χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν.
Για
όλα αυτά φυσικά γνώριζε ο Αντώνης. Τον είχε ενημερώσει η Άννα. Τον χρειαζόταν
και αυτόν για να πετύχει τους σκοπούς της, τον χρειάζεται και αυτόν μέχρι να
πετύχει το σκοπό της. Μετά βλέπουμε.
Στο
νέο της πόστο η Άννα και έχοντας εξασφαλίσει μέσω της 6ης ημέρας της
εβδομάδας τον τομέα της μόρφωσης, σε χρόνο ρεκόρ ετοίμασε και καθιέρωσε με το
σύνθημα 4-0-7-2, τις βάσεις για τη δημιουργική ανασυγκρότηση της χώρας.
Ότι
δεν μπόρεσε να κάνει ο Αντώνης με τα στελέχη του, το έκανε η Άννα χωρίς καμία
δυσκολία. Ή μήπως έγινε το αντίστροφο; Μήπως, δηλαδή, ό,τι η Άννα της φωτιάς
ήθελε από πριν να πετύχει, το πέτυχε καθιερώνοντας τύποις τον Αντώνη ως γενικό
αρχηγό;
Η
παλιές αγάπες όμως δεν ξεχνιούνται. Τι κι αν αρμένιζε στις θάλασσες της
ανάπτυξης, η σκέψη της ήταν στη αναβάθμιση της νέας γενιάς. Αυτή της η αγάπη
ήταν και ο μοναδικός λόγος για τον οποίο ενέταξε στο κανονιστικό πλαίσιο της
ανάπτυξης, κανόνες της μόρφωσης. Πρόσθεσε μια, πρόσθεσε δύο, άλλαξε σειρά, άλλαξε
πάλι σειρά, πέτυχε αυτό που ήθελε. Το καλύτερο είναι ότι κανείς δεν πήρε
είδηση. Ή μήπως πήρε;
Και
η καλή της φίλη, η Έφη; Η καλή της φίλη αναβαθμίστηκε. Εκπροσώπησε μια ολόκληρη
ομάδα ανθρώπων, που πλέον δεν φαίνεται και τόσο μεγάλη. Τις άξιζε, ήταν και παραμένει
πιστή.
Και
ο φίλος της, ο συνονόματος; Ο φίλος της κατέκτησε αυτό που δικαιωματικά του
ανήκε στην παραμόρφωση της μόρφωσης. Άξιος, πιστός, υπάκουος συνεχιστής των
προκατόχων του. Του άξιζε, ήταν και παραμένει πιστός.
Και
ο καλός της φίλος, ο Αντώνης; Ο καλός της φίλος έγινε γενικός αρχηγός
επιφορτισμένος με τη σωτηρία της παρτίδoς. Του άξιζε, ήταν και παραμένει
πιστός.
Και
η ίδια; Ούτε φωτιά υπάρχει πουθενά ούτε καπνός. Η Άνν δεν υπάρχει πουθενά, δεν
κυκλοφορεί ανάμεσά μας, δεν μιλάει κανείς γι’ αυτήν.
Πού
χρόνος για δημοσιότητα όταν έχεις να διοικήσεις έναν ολόκληρο στόλο.
*Του
Κωνσταντίνου Νάκκα
