Κύριε Πρόεδρε της Δημοκρατίας,
Στη δήλωσή σας για την επέτειο
της αποκατάστασης της Δημοκρατίας αναφέρετε:
«Η στάση ζωής των αντιστασιακών
αποτελεί παράδειγμα για την ελληνική κοινωνία που δοκιμάζεται σκληρά...»
Αφού, λοιπόν, το πιστεύετε αυτό,
αξιότιμε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας, μήπως μπορείτε να απαντήσετε, έστω
με καθυστέρηση λίγων μηνών, στην ερώτηση που σας
έγινε στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου:
«Πώς αισθάνεστε που για πρώτη φορά ήταν απόντες από την παρέλαση οι
ανάπηροι πολέμου;»
Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε της
Ελληνικής Δημοκρατίας,
Εσείς, που εξ ορισμού είστε o εγγυητής της Δημοκρατίας,
σταθήκατε αντάξιος των προσδοκιών των Ελλήνων πολιτών;
Ανταποκριθήκατε στις απαιτήσεις των καιρών λειτουργώντας ως
Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας και όχι απλά της δημοκρατίας;
Εάν πρόθεσή σας ήταν να λειτουργήσετε ως Πρόεδρος μόνο της
Δημοκρατίας, το πετύχατε;
Το πετύχατε, όταν υπογράψατε πράξεις νομοθετικού
περιεχομένου, εκχωρώντας την εθνική μας κυριαρχία (μέσω των πράξεων αυτών)
χωρίς ταυτόχρονα να κηρύξετε τη χώρα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης (με ό,τι
αυτό συνεπάγεται) για να νομιμοποιήσετε την υπογραφή σας;
Επιλέξατε, μήπως, με την υπογραφή σας, να υπηρετήσετε το
συμφέρον του Ελληνικού λαού, το Εθνικό συμφέρον ή επιλέξατε να υπηρετήσετε το
συμφέρον του πολιτικού κατεστημένου που σας τίμησε με το ανώτατο αξίωμα;
Κύριε Παπούλια,
Αν είχατε αντιδράσει από την αρχή, στην επιλογή της
κυβέρνησης Παπανδρέου για ένταξη της Ελλάδας στο «μνημονικό καθεστώς», θα
είχαμε εκχωρήσει την εθνική μας κυριαρχία;
Θα κινδυνεύαμε να γίνουμε υποχείρια των «αγορών» και όσων
κρύβονται πίσω τους;
Θα μας συνέβαιναν όλα όσα μας συνέβησαν;
Θα κινδυνεύαμε να μας συμβούν όλα αυτά που θέλαμε και θέλουμε
να αποφύγουμε;
Πιστεύετε ότι είναι αργά να αντιδράσετε;
Αν όχι (έστω) τώρα, πότε;
Ποτέ;
Κύριε Κάρολε,
Είναι αλήθεια ότι η επέτειος για την αποκατάσταση της
Δημοκρατίας μάς δίνει την ευκαιρία να αναρωτηθούμε πώς φτάσαμε ως εδώ. Είναι
αρκετή όμως μια επέτειος για να μας κάνει να «σκεφτούμε» αρκετά; Ή μήπως θα
πρέπει πλέον να γιορτάζουμε μαζί με την αποκατάσταση της Δημοκρατίας και τον
Εθνικό Προβληματισμό;
Και μετά, αφού κάνουμε το χρέος μας τη συγκεκριμένη μέρα, ως
γνήσιοι προβληματισμένοι Έλληνες, για τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου ... ξανά
χαζοί.
Και του χρόνου (μάλλον).
Υ.Γ.
Κάρολε,
Οι παραπάνω ερωτήσεις είναι εύκολες για Εσάς, με το παρελθόν
και την εμπειρία που Σας χαρακτηρίζει. Δεν ξέρω βέβαια πόσο εύκολες είναι οι
απαντήσεις τους (αν κρίνω από την αντίδραση Σας σε παρόμοιες καταστάσεις).
*Του Κωνσταντίνου Νάκκα
