Κυριακή 14 Απριλίου 2013

Χρυσόψαρα*




Μια Χώρα, μια τεράστια γυάλα.
Πλήθος χρυσόψαρα, είν’ ο λαός.

Κολυμπούν στα γαλανά νερά τής ασχετοσύνης τους.
Κολυμπούν στη δυστυχία τής άγνοιάς τους.
Κολυμπούν στο παρελθόν που δεν θυμούνται.
Κολυμπούν στην ευτυχία της λύπης τους.
Κολυμπούν στη χαρά της λήθης τους.

Τι κι αν φυσά.
Τι κι αν έχει τρικυμία.
Τι κι αν τα μεγάλα ψάρια τα έχουνε για λεία.

Χρυσόψαρα είναι
και η θύμησή τους βραχεία.



*Του Κωνσταντίνου Νάκκα

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...