Περί ακύρων, εγκύρων και αποχής το ανάγνωσμα*

(Δημοσιεύθηκε την 1^η Οκτωβρίου 2012 στο https://www.facebook.com/constantinos.nakkas.9)

Σε πρόσφατη συζήτηση που έλαβε χώρα εις στας Αθήνας περί την 11^η πρωινή μιας φθινοπωρινής ημέρας με συνάδελφο κοινωνιολόγο, ενημερώθηκα για την τοποθέτηση έγκριτου επιστήμονος σχετικά με τη λειτουργία των άκυρων και των λευκών ψηφοδελτίων κατά την εκλογική διαδικασία αλλά και το ρόλο της αποχής στο τελικό εκλογικό αποτέλεσμα.

Ο καθόλα αδαείς περί του θέματος συνάδελφός μου, ενστερνιζόμενος εντελείως (από το εντελώς και το τελείως) άκριτα την με πρώτη ματιά ορθή- αλλά εντελώς λανθασμένη- τοποθέτηση του έγκριτου κατά τα άλλα-αλλά μάλλον εντελώς άσχετου περί του θέματος-επιστήμονος, υποστήριξε –αναπαράγοντας τη θέση του έγκριτου άσχετου- ότι με το ισχύον εκλογικό σύστημα το κόμμα που θα είναι πρώτο στις εκλογές με ποσοστό μόλις 15% εκ του συνόλου του εκλογικού σώματος, τότε με αποχή 50% το ποσοστό του διπλασιάζεται στο 30%. Στην περίπτωση που υπάρξουν και λευκά 20% από αυτούς που ψήφισαν… ε, τότε «βγαίνει» με τα τσαρούχια, με αυτοδυναμία εννοώ.

Όταν αποσβολωμένος από το μέγεθος της παπαρουνολογίας έβρισα χυδαία το συνάδελφό μου, ο οποίος στην ασχετοσύνη του δεν μπόρεσε να αντιληφθεί τι πραγματικά είχε πει ο σχετικός άσχετος επιστήμων, σπιλώνοντας την φήμη του και κατακρημνίζοντας την όποια υπόνοια υστεροφημίας του, έγινα μάρτυρας της οργής του καλού μου συναδέλφου ο οποίος με αποστόμωσε λέγοντάς μου: «Άσχετος είμαι αλλά είμαι και παπαγάλος και θυμάμαι ακριβώς τι άκουσα». Προσπαθώντας να με πείσει για τις αλήθειες των λεγομένων του (άσχετος, παπαγάλος) με υποχρέωσε να ακούσω το φωνητικό υπόκωφο ντουκουμέντο-κλανιμέντο …και πείστηκα. Ο έγκριτος σχετικός άσχετος επιστήμων ήταν όντως άσχετος.

Τον φίλο μου και συνάδελφό μου τον δικαιολογώ. Άλλωστε αυτός αναπαρήγαγε την παπαρουνολογία. Δεν την εμπνεύστηκε. Τον άλλον όμως;

Προσπάθησα αρχικά, διστακτικά τολμώ να πω –δεν φημίζεται ο φίλος μου για την ιδιαίτερη οξυδέρκειά του - σε απλά ελληνικά να του εξηγήσω τα λάθη στη συλλογιστική του έγκριτου σχετικού άσχετου επιστήμονα του οποίου την άποψη είχε αναπαράξει απλά και μόνο επειδή ήταν Ο Επιστήμων.

Προσπάθησα να του δώσω να καταλάβει ότι άλλο είναι το εκλογικό σώμα και άλλο είναι τα έγκυρα ψηφοδέλτια. Άλλο είναι το λευκό και το άκυρο και άλλο η αποχή. Άλλο είναι ο αριθμός των ψήφων και άλλο είναι το ποσοστό τους. Άλλο είναι το ποσοστό των κομμάτων και άλλο ο αριθμός των εδρών τους στο κοινοβούλιο. Του εξήγησα επίσης ότι άλλο είναι η Λοζάνη και άλλο η Κοζάνη. Ότι Νίκαια έχει στη Γαλλία αλλά και δίπλα στον Κορυδαλλό. Ότι άλλο είναι βούρτσα και άλλο… Δεν χρειάστηκε κάτι περισσότερο να πω. Το είχε καταλάβει. Απόρησα, μα το Θεό. Μάλιστα μου είπε ότι του ήταν πολύ εύκολο και ότι έχω χάρισμα στην «αναμετάδοση». «Εσύ», μου είπε «να του τα εξηγήσεις που ξέρεις να εξηγείς απλά».

Χάρηκα που ο φίλος μου ήταν πιο έξυπνος από τον έγκριτο σχετικό άσχετο επιστήμον.

Η έκπληξή μου μάλιστα ήταν ακόμη μεγαλύτερη όταν μου είπε ότι πρώτα πρέπει να έχεις τα «χαρτάκια» στην κάλπη και μετά το ποσοστό τους. Το πήγε ακόμη παραπέρα. Πρώτα πρέπει να ξεχωρίσεις τα έγκυρα και μετά να βγάλεις ποσοστό, συνέχισε.

Αποκάλυψη!!! Τι ιστορικές στιγμές ζούσα. «Και μετά η αποχή», μου είπε. Όχι, όχι, όχι δεν άντεξα την συγκίνηση. Λιποθύμησα …και δεν άκουσα τη συνέχεια. Όταν συνήλθα ένιωσα σούπερ. Σούπερ για τον φίλο μου. Ο φίλος μου, ο καλός μου φίλος, ο καλός συνάδελφος, ο δικός μου χαμηλής διανόησης άνθρωπος, ένας κοινός θνητός το είχε καταλάβει με τη μία όταν του το εξήγησε κάποιος που απλά έθεσε τις παραμέτρους με την σωστή σειρά-εγώ δηλαδή.

Η χαρά μου ήταν ακόμη μεγαλύτερη όταν ο φίλος μου είπε: «τον μ@λ@κ@ τον άσχετο, μας το παίζει και ειδήμων επιστήμων. Αρχ@&1@ επιστήμων είναι όταν λέει τέτοιες μπούρδες».

Τι να πω και εγώ. Σιώπησα. Δεν ήθελα να προκαλέσω το αγνό λαϊκό περί δικαίου αίσθημα. Δεν ήθελε και πολύ ο πρώην χαμηλής διανοητικής στάθμης φίλος να αρχίσει να ξεμπροστιάζει τον καθόλα έγκριτο σχετικό άσχετο επιστήμων της κακιά ώρας.

Ηθικό δίδαγμα: Πρόσεχε τι παπαρουνιές λες γιατί μπορεί να τις ακούσει κανένας άσχετος, να σε καταλάβει και να σε ξεμπροστιάσει.

Να σαι καλά άσχετε επιστήμονα που στάθηκες η αφορμή να κάνεις τον φίλο μου να αντιληφθεί δια της συγκρίσεως πόσο ανώτερος πνευματικά και ηθικά είναι…

Ευχαριστώ…

Πραγματικά το εννοώ…

Γιατί δεν με πιστεύεις….

ΥΓ.

«Οι αριθμοί», υποστηρίζουν κάποιοι, «λένε πάντα την αλήθεια». Αληθές. Το ερώτημα όμως είναι «ποια αλήθεια λένε;» Λένε την αλήθεια τους (των αριθμών);

«Ποτέ», είναι η απάντηση αφού οι αριθμοί δεν κρύβουν ποτέ δική τους αλήθεια.

Τότε, λοιπόν, «τι κρύβουν;»

Πολύ απλά, «κρύβουν την αλήθεια της εξίσωσης που τους παράγει», είναι η απάντηση.

«Και ποιος φτιάχνει αυτή την εξίσωση; Τι σκοπούς εξυπηρετεί;» προκύπτει ως απορία.

Το να χρησιμοποιείς το σωστό μοντέλο είναι ένα θέμα.

Το να το εφαρμόζεις σωστά είναι ένα άλλο θέμα.

Το να το εφαρμόζεις στη σωστή περίπτωση και για το σωστό σκοπό είναι ένα τρίτο θέμα.

Το να κάνεις όλα τα παραπάνω είναι ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.

*Του Κωνσταντίνου Νάκκα