Παρασκευή 18 Σεπτεμβρίου 2015

Πώς θα ψηφίσει ο Στρατός στις εκλογές του Σεπτεμβρίου; *



Οι εκλογές πάντοτε και όταν προκηρύσσονται εκπέμπουν ένα πέπλο μυστηρίου, που μπερδεύεται με την ακόρεστη φαντασία του προσώπου που τις σκέφτεται και οδηγεί στο όνειρο του καθενός για το επιθυμητό αποτέλεσμα και νίκη του πολιτικού κόμματος που θα υποσχεθεί τα περισσότερα και θα υπηρετήσει τις ατομικές επιθυμίες του, εφόσον εκλεγεί…. γιατί εάν δεν εκλεγεί ή θα παραμείνει σ΄ αυτό ή θα αλλάξει πολιτικό χώρο για να γίνουν οι επιθυμίες πραγματικότητα, αδιαφορώντας πλήρως για τις πραγματικές ανάγκες και τα προβλήματα που πιέζουν για δεκαετίες έναν ολόκληρο λαό…. που παλεύει αυτές τις μέρες να κρατηθεί από κάπου…. από τα χείλη κάποιου…. που θα του δείξει την ανατολή και την νέα αρχή….. ακόμη και αν αυτή δεν έρθει ποτέ…
Η παραπάνω εισαγωγή κρίθηκε απαραίτητη, γιατί μετά από 32 χρόνια πραγματικής υπηρεσίας στον ΕΣ και ως απόστρατος πλέον, αποφάσισα να απαντήσω στο ερώτημα φίλων «πως λες να ψηφίσει ο Στρατός στις εκλογές του Σεπτεμβρίου?», πίνοντας τον πρωινό μας καφέ.
Ο Στρατός ή οι ένστολοι (όρος που δεν αποδέχομαι) θα ψηφίσουν με βάση τα μικρά τοπικά συμφέροντά τους και τις εκάστοτε τάσεις ρατσισμού που εμφανίζονται κάθε φορά πριν την προκήρυξη των εκλογών και οι οποίες τάσεις συνοδεύονται από μια αξιοζήλευτη δόση χαμαιλεονταρισμού.
Αυτήν την απάντηση έδωσα και έμεινε άφωνο το ακροατήριο!!!!! Τα τοπικά συμφέροντα το καταλαβαίνουμε μου είπαν, αλλά «τις εκάστοτε τάσεις ρατσισμού?»…..ναι τους είπα, γιατί ο ρατσισμός υπάρχει διάχυτος και δεν είναι αυτός που όλοι γνωρίζουμε με βάση το χρώμα του προσώπου… υπάρχουν τα όπλα και τα Σώματα στον ΣΞ, οι Μάχιμοι και οι Μηχανικοί στο ΠΝ, οι Ιπτάμενοι και οι Μηχανικοί στην ΠΑ και οι υποομάδες αυτών όπως στο ΣΞ οι καταδρομείς, οι πεζικάριοι, οι πυροβολητές…. στο ΠΝ οι κυβερνήτες φρεγατών, οι των υποβρυχίων….. και στην ΠΑ οι Φαντομάδες, οι χειριστές MIRAZ, οι χειριστές F-16… και επεκτείνεται ο ρατσισμός από τους αξιωματικούς και στους Υπαξιωματικούς και πάει λέγοντας….. ανάλογα με τον αρχηγό και η αντίστοιχη τάση ρατσισμού από τους υπόλοιπους εκλεκτούς και άριστους…. που έχουν καταλάβει τις υπόλοιπες θέσεις εξουσίας με πολιτικά κριτήρια και ελέγχουν με αυτόν τον τρόπο και όλους τους υφιστάμενους που ακολουθούν ως χαμαιλέοντες τους αρχηγούς, γιατί εάν δεν κρυφτούν και δεν αλλάξουν χρώμα….. θα κυριαρχήσουν οι τάσεις ρεβανσισμού και θα πάνε σπίτι τους, να πίνουν το πρωινό καφεδάκι τους εκεί!!!!
Οι αρχηγοί θα ψηφίσουν για να παραμείνουν αρχηγοί και οι λοιποί χαμαιλέοντες θα ακολουθήσουν αυτούς για να τους πάρουν τη θέση με την πρώτη ατυχία ή στραβοπάτημα, γιατί έτσι γίνεται όλα αυτά τα χρόνια και δεν πρέπει…. δεν είναι δυνατόν να γίνει διαφορετικά, γιατί το πολιτικό σύστημα πάντοτε επιβράβευσε και προστάτευσε όλους αυτούς που αναμίχθηκαν από πολύ νωρίς με τα πολιτικά κόμματα ("Κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει") και αδιαφόρησε παντελώς για όλους αυτούς που πίστεψαν στους προϊσταμένους τους και δεν αναμίχθηκαν με την πολιτική, γιατί έτσι έπρεπε να πράξουν για να είναι αμερόληπτοι κατά την άσκηση της διοικήσεως στις μάχιμες μονάδες και επιτελεία μάχιμων Σχηματισμών….. γιατί στο εσωτερικό και στη βάση κατοικοεδρεύουν οι δικοί μας άνθρωποι…. τα δικά μας παιδιά… που θα ψηφίσουν τους αρχηγούς για να παραμείνουν στις θέσεις τους !!!!
Σε ότι αφορά στο τι θα ψηφίσουν όλοι οι υπόλοιποι (χαμηλόβαθμοι αξιωματικοί και υπαξιωματικοί) που δεν έχουν βιώσει τον ρατσισμό και τις εγωκεντρικές συμπεριφορές των αρχηγών, βλέποντας και παρακολουθώντας ως ένα άλλο Κολοσσιαίο της Ρώμης, τις σφαγές ικανότατων στελεχών -που τους αποδέχονταν για τις ιδέες τους και θα τους ακολουθούσαν και στην μάχη- να απομακρύνονται με συνοπτικές και κατάπτυστες διαδικασίες, γιατί κάνουν κακό σε όλους αυτούς (τους χαμαιλέοντες) που υπηρέτησαν με πίστη και αφοσίωση τις ιδέες τους αλλάζοντας μέχρι και 3 πολιτικά κόμματα για το καλό τους (τραγούδι του Γιάννη Μηλιώκα), εεεεεε όλοι αυτοί είναι αδιάφοροι για τις εκλογές, απογοητευμένοι για τις αλλαγές που περίμεναν και δεν έγιναν, καχύποπτοι για ότι ακούνε και φοβισμένοι μήπως απολυθούν και βρεθούν στο δρόμο….με αποτέλεσμα είτε δεν θα ψηφίσουν είτε θα ψηφίσουν αυτόν που θα τους υποδείξει κάποιος φίλος τους χαμαιλέοντας για να αισθανθούν κάποια μορφής προστασία και μπορέσουν να κλείσουν μάτι, γιατί οι λογαριασμοί και οι υποχρεώσεις… έχουν αποχρώσεις του γκρί…..
Εκεί τερματίστηκε και η κουβέντα μας, γιατί πλέον όλοι μας συνειδητά… δεν θέλουμε πλέον να δίνουμε συνέχεια στο λόγο και να ακούμε…. αλλά να βλέπουμε έργα και πράξεις…. Μικρές και μεγάλες που θα δώσουν το εγκεφαλικό έναυσμα ότι κάτι άλλαξε ή θα αλλάξει σε σχέση με το παλιό και φθαρμένο…..

Αυτά είπε ο Νίκος, έτσι είδε τα πράγματα μέσα από την οπτική γωνία του έμπειρου Αξιωματικού. Έτσι είδε και την κουβέντα, η οποία έλαβε χώρα πολύ λίγο πριν το νέο εκλογικό αποτέλεσμα, αυτό που θα προκύψει από τις εκλογές της 20ης Σεπτέμβρη 2015. Ένας καφές με φίλους, μόνο που εκείνοι ήσαν επίσης ειδικών δεξιοτήτων. Κοινωνιολόγος ο ένας, δικηγόρος ο άλλος. Και πράγματι το ερώτημα είχε τεθεί, έτσι όπως γράφηκε και η απάντηση έδωσε ένα συγκεκριμένο στοιχείο έκπληξης και μια νότα ποιητικής αδείας:
Χαμαιλεονταρισμός.
Ο δικηγόρος, ο Θάνος, το άκουσε και δεν το διόρθωσε, πώς θα μπορούσε άλλωστε; Ήταν πιο εύστοχος ο χαρακτηρισμός από ο,τιδήποτε άλλο έχει ειπωθεί για τους άκαπνους αστεράτους, οι οποίοι δεν το πήραν ποτέ πάνω τους. Και όχι, ο Θάνος δεν ήθελε την επέμβαση του στρατού! Δεν τον ενδιέφερε ο γύψος, ούτε αυτόν, ούτε κανέναν από τους τρεις της παρέας. Αλλά αυτός ο καημένος ο λαουτζίκος τι έφταιγε, που είχε μείνει στις ένδοξες μέρες του πρώτου παγκοσμίου; Ή εξαίρεση φτιάχνει τον κανόνα, έτσι λένε, αλλά στην περίπτωση των λίγων ικανών, όταν το ζητούμενο είναι να υπάρχουν αστοχίες της τάξης του 5%, είναι πρόβλημα κι ένδειξη.
Ο Θάνος κρατάει και μια κουβέντα που άκουσε προ διετίας, ειπωμένη από ένα βλακίστατο (στο νου) δάσκαλο (στο επάγγελμα), ο οποίος θεωρούσε ότι ανήκε στην καστα των εκκολαπτόμενων όρνεων, συγγνώμη πολιτικών: Νεκροφάγος και νεκρολάγνος πολιτικά ο ανεκδιήγητος, είχε πει τότε ότι το σύστημα του επιφύλασσε θεσούλα, επειδή χρειάζονταν ανθρώπους σαν κι εκείνον. Παρέλειψε μόνον ο κουτοπόνηρος να αναφέρει ότι παρακαλούσε τον έναν και τον άλλον τυχάρπαστο, προκειμένου για μια αναφορά του ονόματός του στις λίστες.
Το σύστημα έχει δικλείδες ασφαλείας, προκειμένου η δίκαιη λαϊκή οργή να εκφραστεί μέσα από εκτονωτικές διαδικασίες, όπως οι εκλογές. Αλλάζει ο Μανολιός, βάζει τα ρούχα του αλλιώς και γίνεται η δουλειά. Κάποτε αλλάζανε απλώς το κάδρο στον τοίχο.
Το ζητούμενο είναι η μνήμη. Κι όποιος θυμάται να απαριθμήσει τρεις πράξεις ηρωισμού την τελευταία επταετία, ξέρει και να απαντήσει και στο ερώτημα της δικής του ζωής, στρατιωτικός ή μη.


Από Υπουργίας Άννας Διαμαντοπούλου και εντεύθεν, αλλά και από λίγο νωρίτερα ίσως, είχε προωθηθεί μια «αντι-κοινωνιολογική» θέση – στάση. Έφτασε η ανεκδιήγητη θιασώτης του αναρχοληστρικού καπιταλισμού, της Γερμανικής πολιτικής δηλαδή, να αποπειραθεί να απολύσει όλους τους κοινωνιολόγους στην Ελλάδα. Ευσεβής πόθος, όσο και ανεκπλήρωτος. Σημείωση άσχετη ή σχετική.

Με το Θάνο θέσαμε το ερώτημα στο Νίκο, επειδή οι ίδιοι, με μια διάθεση μάλλον χαλαρής προσέγγισης θα μπορούσαμε να πούμε ότι οι ένστολοι θα ψηφίσουν “όπως όλοι οι υπόλοιποι συμπολίτες μας”. Θα πάνε, δηλαδή, στο εκλογικό τμήμα, θα δώσουν την ταυτότητά τους για να εντοπίσει ο δικαστικός αντιπρόσωπος το όνομά τους στους γενικούς εκλογικούς καταλόγους, θα πάρουν τα ψηφοδέλτια όλων των κομμάτων, θα μπουν στο παραβάν, θα βγουν από το παραβάν και θα ρίξουν τον σφραγισμένο φάκελο με το ψηφοδέλτιο στην κάλπη. Mission accomplished. Άλλος ένας “ένστολος” που συμμετείχε στην εκλογική διαδικασία όπως όλοι οι άλλοι συμπολίτες μας.

Είχαμε όμως και οι δυο κατά νου ότι τα πράγματα δεν ήταν τόσο απλά – ούτε τώρα, πόσο μάλλον τώρα.

Στην ερωτηματική πρόταση “πώς θα ψηφίσει ο στρατός στις εκλογές” το ερωτηματικό “πώς” έχει διττή νοηματική διάσταση. Από τη μία παραπέμπει στα κριτήρια, βάσει των οποίων ο ένστολος θα σκεφτεί, προβληματιστεί και αποφασίσει ποιο κόμμα θα επιλέξει να ψηφίσει και από την άλλη παραπέμπει στην νομικά προσδιορισμένη τυπική διαδικασία των εκλογών, ώστε οι ένστολοι να μπορέσουν να ψηφίσουν.

Όσον αφορά στην πρώτη διάσταση του “πώς”, μια απάντηση έχει ήδη δοθεί και δεν θα σχολιάσω επ’ αυτού ούτε θα επεκταθώ.

Κατά την άποψή μου, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η μέθοδος που το “σύστημα” χρησιμοποιεί ώστε όλα τα χρόνια της μεταπολίτευσης, ανεξάρτητα από τα κριτήρια και τις απόψεις των εκλογικών υποκειμένων, το αποτέλεσμα της κάλπης στους ένστολους να εμφανίζει μια αξιοζήλευτη για την στατιστική επιστήμη διαχρονική σταθερότητα.

Το μυστικό της επιτυχίας έχει όνομα και λέγεται “Ειδικοί Εκλογικοί Κατάλογοι” στους οποίους εγγράφονται οι στρατιωτικοί που υπηρετούν στις Ένοπλες Δυνάμεις ή στο Λιμενικό και το προσωπικό της Ελληνικής Αστυνομίας και του Πυροσβεστικού Σώματος. Όλοι αυτοί, μετά την εγγραφή τους στους Ειδικούς Εκλογικούς Καταλόγους, ψηφίζουν στον τόπο που υπηρετούν και όχι στον τόπο του οποίου στους εκλογικούς καταλόγους είναι εγγεγραμμένοι.

Σε κάθε εκλογική διαδικασία, με σχετική εγκύκλιο του Υπουργού Εσωτερικών, προσδιορίζεται η διαδικασία σύνταξης των ειδικών εκλογικών καταλόγων, προώθησής τους στον Πρόεδρο Πρωτοδικών της κάθε εκλογικής Περιφέρειας για επικύρωση, προώθησής τους τέλος στην περιφερειακή ενότητα της έδρας του νομού για να γίνει η κατανομή των εκλογέων στα διάφορα τμήματα.

Άξιο λόγου είναι το γεγονός ότι η εγγραφή ενός ένστολου στους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους δεν αποτελεί λόγο αυτόματης διαγραφής του ίδιου ένστολου από τους εκλογικούς καταλόγους στους οποίους ήταν αρχικά εγγεγραμμένος. Για την ακρίβεια δεν διαγράφεται ποτέ από τους γενικούς εκλογικούς καταλόγους. Ο νόμος δίνει τη δυνατότητα στον ένστολο να ψηφίσει είτε στον τόπο που υπηρετεί (προϋπόθεση η εγγραφή του στους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους) είτε στον τόπο συμφερόντων του στους γενικούς εκλογικούς καταλόγους του οποίου είναι εξ αρχής εγγεγραμμένος. Φυσικά και δεν του δίνει την επιλογή να αξιοποιεί ταυτόχρονα και τις δύο δυνατότητες, να ψηφίζει με βάση και τους γενικούς και τους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους.

Και ενώ η σχετική νομοθεσία προβλέπει τη διαδικασία αποφυγής πιθανών παρατυπιών, το ερώτημα που προκύπτει είναι “ποια είναι η προσδιορισμένη από το νόμο διαδικασία ελέγχου πιθανών παρατυπιών;”

Με έκπληξη διαπίστωσα... καμία. Επαφίεται στο ηθικό (και όχι κομματικό) ανάστημα του κάθε ένστολου ψηφοφόρου να μην αξιοποιήσει και τους δύο εκλογικούς καταλόγους. Προσπάθησα, μέσω μιας προσεκτικής αναζήτησης στο διαδίκτυο, να εντοπίσω αναφορά σε έλεγχο, μετά τη διεξαγωγή εκλογών, των ειδικών εκλογικών καταλόγων και αντιπαραβολής τους με τους γενικούς εκλογικούς καταλόγους αλλά…. εις μάτην. Οι ειδικοί εκλογικοί κατάλογοι συντάσσονται πριν τις εκλογές αλλά δεν ελέγχονται μετά από αυτές. Ποτέ δεν ελέγχθησαν μετά τις εκλογές. Τουλάχιστον μέχρι αυτές που έρχονται.

Ποιος ξέρει, ίσως μετά τον πρόσφατο έλεγχο και εκκαθάριση των γενικών εκλογικών καταλόγων από τους αποδημήσαντες από χρόνων εις Κύριον να ήρθε η σειρά των ειδικών εκλογικών καταλόγων να ελεγχθούν και να εκκαθαριστούν και να ξαναβρεί η στατιστική επιστήμη την εφαρμογή της και στο target group των Ενόπλων Δυνάμεων, του Λιμενικού, της Ελληνικής Αστυνομίας και του Πυροσβεστικού Σώματος.

Ίσως, μετά τον σχετικό έλεγχο, η προσωπική επιλογή τού κάθε ένστολου υπέρ της μιας ή της άλλης πολιτικής παράταξης να μην μπορεί να γίνει αντικείμενο “αξιοποίησης” από το “σύστημα” των εκλογών μέσω του διπλασιασμού της.

Συνεπώς, το ερώτημα “πώς” θα ψηφίσουν οι στρατιωτικοί μένει να απαντηθεί μετά τις εκλογές όταν και θα μπορεί να ελεγχθεί η νομοτυπική διαδικασία που ακολουθήθηκε.

Ο δικηγόρος έχει να παρατηρήσει επ’ αυτού μια παραδοξότητα, ή – ίσως – ένα ζητούμενο: την ποσότητα, και στατιστικά και επί του παραγομένου αποτελέσματος, παρατήρηση η οποία γεννά άλλο ένα ερώτημα:

Πόσοι είναι, τέλος πάντως αυτοί οι ένστολοι, που ξεπερνούν τους αγρότες, τους εργάτες, τους δημοσίους υπαλλήλους σε ενδιαφέρον, αφού σε όγκο σίγουρα δεν τους ξεπερνούν.

Μια πρώτη θέση είναι η «μαζικότητα» της εκπεφρασμένης ψήφου, όπως ειπώθηκε από το Νίκο, μια δεύτερη είναι αυτή της «ενοποίησης» της πρόθεσης, όπως αυτή αποτυπώνεται στους ειδικούς καταλόγους - τη θέση του Κωνσταντίνου - και ορίζεται από κουκιά βγαλμένα από το σακί.

Πειθαρχία, κύριοι, πειθαρχία.
Κι όπως είπε και ο σεναριογράφος του χαρακτήρα του Φερμπ, «Το σύμπαν διαστέλλεται. Μέσα σε τι;»


* Γράφουν οι Νίκος Χαντιώνας, Κωνσταντίνος Νάκκας & Θάνος Αθανασιάδης



[Δημοσιεύθηκε στο OnAlert]


Αρχειοθήκη ιστολογίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...