Ο/H Antoanan κάθεται τώρα στο σαλούν, στρίβει το τσιγάρο του και τραβά μια
μεγάλη τζούρα. Καπνίζει το καλύτερο ταμπάκο της πολιτείας και φυσά τον πυκνό
μαύρο καπνό στα μούτρα τους, γελώντας προκλητικά για τα μαύρα τους μεσάνυχτα.
Μόλις είχε
ακούσει στο ραδιόφωνο να μεταδίδουν τη δήλωσή του: "«Δεν το συζητάμε». Με
αυτόν τον τρόπο απαντάει η κυβέρνηση στο ζήτημα δημιουργίας ενός δεύτερου
ειδικού λογαριασμού, πέραν του υπάρχοντος στην Τράπεζα της Ελλάδος, μέσω του
οποίου θα γίνεται η διαχείριση των πόρων του ελληνικού κράτους, που φαίνεται
πως εγείρουν οι δανειστές της χώρας."
Πέραν αυτού
που υπάρχει ήδη στην Τράπεζα της Ελλάδας.... Που υπάρχει ήδη.... Που
υπάρχει.... Υπάρχει ήδη!!!
"Αυτοί
στα κανάλια, μιλάνε περισσότερο μερικές φορές από ότι πρέπει, αλλά ποιος
ακούει, ποιος καταλαβαίνει, ποιος ασχολείται; Όλοι έχουν ...μαύρα
μεσάνυχτα", σκέφτηκε και γέλασε.
Τα γέλια του
Antonan ακούγονται μέχρι έξω στο δρόμο, ακούγονται σε όλη την πόλη. Έχουν
μπλεχτεί με το θόρυβό της, με τις ομιλίες των ανθρώπων, με τα περιπαιχτικά τους
σχόλια... Όχι δεν κοροϊδεύουν τον Antonan, αυτός τη δουλειά του κάνει. Γελάνε
με τους άλλους, εκείνους που σκέφτηκαν ότι θα μπορούσαν να του την πουν στα
ίσια, γελάνε με τους επίδοξους σωτήρες της πόλης που έχουν ...μαύρα μεσάνυχτα.
Όμως
φυσάει...
Φυσάει
ανάποδα και όλος ο καπνός γυρνά στα μούτρα του Antonan, πνίγεται, βήχει, πίνει
λίγο νερό να συνέλθει. Συνέρχεται με τα πολλά. Νιώθει καλύτερα. Και τότε
συνειδητοποιεί ποιος τον είχε βοηθήσει. Κρύος ιδρώτας διατρέχει το πρόσωπό του.
Σηκώνεται
αργά, προσπαθεί να κατευθυνθεί προς την έξοδο. Περπατά με αργό και σταθερό βήμα
προσπαθώντας να κρύψει την ανησυχία του. Κοιτάζει γύρω του, κανείς δεν
κουνιέται, κανείς δεν τον ακολουθεί. Είναι μόνος του. Τον έχουν αφήσει μόνο
του.
Η αγωνία
τώρα είναι έκδηλη στο πρόσωπό του. Κάτι προσπαθεί να ψελλίσει. Η φωνή δεν
βγαίνει από τα πνευμόνια του. Ο φόβος τον έχει κυριεύσει, δεν μπορεί να
αρθρώσει λέξη.
Μια τρομερή
σκέψη περνά απ' το μυαλό του. "Το άλογό μου, το άλογό μου είναι έξω;"
It was not his lucky day...
*Του
Κωνσταντίνου Νάκκα
