Την Προσθήκη-Τροπολογία 875/128-11.10.2013 κατέθεσε ο Υπουργός Παιδείας
κος Αρβανιτόπουλος στο νομοσχέδιο του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και
Κλιματικής Αλλαγής με τίτλο «Ρυθμίσεις θεμάτων Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και
άλλες διατάξεις».
Η συγκεκριμένη τροπολογία αποτελείται από 5 παραγράφους (άρθρα) που ρυθμίζουν
θέματα όπως είναι η θέσπιση παρουσιολογίου στο σχολείο, η παράταση της θητείας
των μελών της ΑΔΙΠ, οι αποσπάσεις διοικητικών υπαλλήλων και εκπαιδευτών, θέματα
ειδικοτήτων ΕΠΑΛ και ΙΕΚ, καθώς και η καταγραφή
ως πειθαρχικού παραπτώματος που οδηγεί σε αργία, της μη απογραφής των
πανεπιστημιακών διοικητικών υπαλλήλων ώστε
να καμφθεί ο αγώνας των Πανεπιστημίων
κατά της διαθεσιμότητας.
Χωρίς να υποβαθμίζω την αξία
καθεμιάς από τις επιχειρούμενες υπουργικές παρεμβάσεις, θα ήθελα να σταθώ μόνο στο
σημείο 6 της παραγράφου 1.
Σύμφωνα με την τροπολογία «Οι εκπαιδευτικοί που δεν συμπληρώνουν το
υποχρεωτικό διδακτικό ωράριο, μπορούν να απασχολούνται μέχρι και της
συμπληρώσεως του υποχρεωτικού τους διδακτικού ωραρίου: α) σε ενδοσχολικές
δραστηριότητες, όπως η ενισχυτική διδασκαλία, η πρόσθετη διδακτική στήριξη, η
ενίσχυση της γλωσσομάθειας, οι αθλητικές, πολιτιστικές και καλλιτεχνικές δραστηριότητες
και β) σε υπηρεσίες διοίκησης της εκπαίδευσης, στο σχολείο που υπηρετούν ή σε
άλλο σχολείο όμορο αυτού. Η ανωτέρω απασχόληση καθορίζεται με απόφαση του
οικείου Περιφερειακού Διευθυντή Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, η
οποία εκδίδεται μετά από γνώμη του οικείου ΑΚΥΣΠΕ, ΑΚΥΣΔΕ. Ή, κατά το
προηγούμενο εδάφιο, απασχόληση θεωρείται ως χρόνος άσκησης διδακτικού έργου, με
όλες τις απορρέουσες από αυτό συνέπειες.»
Όσοι, δηλαδή, μόνιμοι
εκπαιδευτικοί δεν καλύπτουν το αυξημένο κατά δύο ώρες υποχρεωτικό τους ωράριο
και με δεδομένη την ψήφιση του νόμου για το Νέο Λύκειο, τις καταργήσεις και
συγχωνεύσεις σχολείων, την αναμόρφωση του προγράμματος σπουδών, τον
επαναπροσδιορισμό των αναθέσεων, την πλήρη αναμόρφωση των μαθημάτων ανά
κατεύθυνση στα πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα για την εισαγωγή στο
πανεπιστήμιο, θα μπορούν υποχρεωτικά (σχήμα
οξύμωρο) να απασχολούνται σε προγράμματα ενισχυτικής διδασκαλίας, πρόσθετης
διδακτικής στήριξης ή στην ενίσχυση της γλωσσομάθειας.
Να θυμίσω ότι δεν είναι η πρώτη φορά που επιχειρείται κάτι τέτοιο αφού η κυρία Διαμαντοπούλου ήταν η πρώτη που, λίγο
πριν μεταπηδήσει από το Παιδείας στο Ανάπτυξης, είχε εφαρμόσει το συγκεκριμένο μέτρο χωρίς όμως να το εντάξει στους
νόμους του Κράτους.
«Λογικό είναι ένα τέτοιο μέτρο», θα σκεφτεί κάποιος εκτός του χώρου της εκπαίδευσης.
«Προτιμότερο από το να τρέχεις ταυτόχρονα σε δύο, τρία ή και πέντε
σχολεία», θα πει κάποιος άλλος εντός του
χώρου της εκπαίδευσης.
Είναι όμως αυτό το μέτρο τόσο λογικό ή μέσα στην
«λογική» του υποκρύπτεται και κάτι άλλο, τόσο σημαντικό που δεν λέγεται;
Η απάντηση στον παραπάνω
προβληματισμό μπορεί, πιστεύω, να προκύψει αν αναρωτηθούμε ποιος είναι από την μία ο φορέας χρηματοδότησης των μόνιμων εκπαιδευτικών
και ποιος είναι από την άλλη ο φορέας χρηματοδότησης των εκπαιδευτικών
δραστηριοτήτων.
Παραδοσιακά γνωρίζουμε ότι το ελληνικό δημόσιο μέσω του δημόσιου
λογιστικού καλύπτει το κόστος
μισθοδοσίας των εκπαιδευτικών της δημόσιας εκπαίδευσης εγγράφοντας κάθε χρόνο το σχετικό ποσό του κόστους σε συγκεκριμένο κωδικό του κρατικού προϋπολογισμού.
Μπορεί επομένως να υποστηρίξει
κανείς ότι αυτό το μισθολογικό κόστος
αποτελεί την αξία σε ευρώ του εκπαιδευτικού έργου των 23 ωρών που παράγει
ανά εβδομάδα ο μόνιμος εκπαιδευτικός, κόστος
που καλύπτεται εξολοκλήρου από το ελληνικό κράτος μέσω των εσόδων που δεν δεσμεύονται
στον ειδικό λογαριασμό στην Τράπεζα της Ελλάδας υπέρ της εξυπηρέτησης των δανειστών.
Ποιος όμως καλύπτει το κόστος των «ενδοσχολικών
δραστηριοτήτων» του σημείου 6 της παραγράφου 1, των προγραμμάτων, δηλαδή, της ενισχυτικής
διδασκαλίας, της πρόσθετης διδακτικής στήριξης και της ενίσχυσης της
γλωσσομάθειας;
Το Ελληνικό Κράτος είναι η εύκολη απάντηση. Είναι όμως
και η σωστή;
Φυσικά και είναι η σωστή απάντηση
αφού εντός της ελληνικής Επικράτειας το ελληνικό δημόσιο είναι το μόνο αρμόδιο
να μισθοδοτεί τους υπαλλήλους του.
Είναι όμως αυτό ολόκληρη η σωστή απάντηση ή μήπως
υπάρχει μια σημαντική λεπτομέρεια που δεν αναφέρεται;
Η λεπτομέρεια που δεν αναφέρεται έχει να κάνει με ότι οι συγκεκριμένες «ενδοσχολικές
δραστηριότητες» είναι δραστηριότητες χρηματοδοτούμενες από προγράμματα ΕΣΠΑ,
δηλαδή από την Ευρωπαϊκή ένωση με την
μεσολάβηση στις περισσότερες περιπτώσεις
του Ινστιτούτου Νεολαίας και Δια Βίου
Μάθησης (ΙΝΕΔΙΒΜ), ινστιτούτο που έχει αναλάβει να φέρει εις πέρας έναν
μεγάλο αριθμό εκπαιδευτικών προγραμμάτων. Αυτό στην πράξη σημαίνει ότι ενώ π.χ.
φέτος οι συγκεκριμένες δραστηριότητες χρηματοδοτούνται, του χρόνου μπορεί να
μην χρηματοδοτούνται ή να υποχρηματοδοτούνται. Από τη στιγμή, επομένως, που
ένας μόνιμος εκπαιδευτικός αμείβεται για ένα μέρος των υποχρεωτικών ωρών
διδασκαλίας του από το ελληνικό δημόσιο
μέσω συγκεκριμένου κωδικού για τους μόνιμους υπαλλήλους ενώ για ένα άλλο
μέρος των ωρών διδασκαλίας του μέσω
άλλου κωδικού που αφορά σε προγράμματα ΕΣΠΑ, δημιουργείται ένα νέο είδος εκπαιδευτικού που είναι
ταυτόχρονα και μόνιμος και ωρομίσθιος γεγονός που θέτει υπό αμφισβήτηση την υποχρεωτικότητα των ωρών διδασκαλίας.
Είμαι της άποψης ότι το συγκεκριμένο
σημείο της τροπολογίας μπορεί να λειτουργήσει μακροπρόθεσμα –ή στη λογική του ξαφνικού θανάτου κατά το
πρότυπο της ΕΡΤ, ΕΛΒΟ, ΠΥΡΚΑΛ- ως δούρειος
ίππος για την αμοιβή των μόνιμων εκπαιδευτικών με βάση τις ώρες διδασκαλίας
τους -και όχι το υποχρεωτικό τους ωράριο όπως συμβαίνει μέχρι τώρα- αφού οι
πηγές χρηματοδότησης των εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων δεν θα είναι άμεσα ο
κρατικός προϋπολογισμός.
Να θυμίσω ότι το 2011, επί υπουργίας κας Διαμαντοπούλου, ο
προϊστάμενος Β/θμιας Εκπαίδευσης Θεσπρωτίας ακολουθώντας το πνεύμα των καιρών, σε
ένα προβοκατόρικο κείμενο το οποίο έσπευσε να αποκηρύξει αμέσως μετά τις
αντιδράσεις που προκάλεσε, είχε
προτείνει την αμοιβή των εκπαιδευτικών της δημόσιας εκπαίδευσης με βάση αποκλειστικά
τις ώρες διδασκαλίας τους όπως δηλαδή συνέβαινε με τους ωρομίσθιους
καθηγητές καταργώντας κατ΄ ουσία την
μονιμότητα και την οργανικότητα στη δημόσια εκπαίδευση.
Είναι καιρός για άμυνες πιο
επιθετικές.
*Του Κωνσταντίνου Νάκκα
