Την
Πέμπτη 13η Σεπτέμβρη 2012 πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση διαμαρτυρίας στη Λεωφόρο
Αμαλίας. Η συγκέντρωση ξεκίνησε από τις 11:00, η δε συμμετοχή απλών πολιτών
κρίνεται ικανοποιητική, όχι όμως τέτοια
που να διατρανώσει την αντίθεση. Για το φαινόμενο αυτό θα πρέπει να
αναζητηθούν οι αιτίες στην ουσιαστική οικονομική εξαθλίωση των πολιτών, οι
οποίοι πλέον αδυνατούν να ανταποκριθούν και στα απλούστερα. Είναι πραγματικό
γεγονός ο τρόπος σκέψης και η προσδοκία της Συγκυβέρνησης: Όσο χειρότερη γίνεται η καθημερινότητα όλων μας, τόσο δυσκολότερη θα
καταστεί δυνατή η έκφραση της αντίθεσης.
Αφορμή
της παρούσας κινητοποίησης στάθηκε η απόφαση αναστολής της λειτουργίας του
Σικιαρίδειου Ιδρύματος στα Μελίσσια που φιλοξενεί 250 παιδιά με ειδικές
ανάγκες, κάτι για το οποίο έχει ήδη εκφράσει τη σαφή και κατηγορηματική του
αντίθεση ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ, με πρωτεργάτες την ερωτήσασα βουλευτή, κυρία Τζένη
Βαμβακά, γνώστρια και αγωνίστρια, πρωτεργάτρια στο μέτωπο της αντιΑΜΕΑ
κυβερνητικής στάσης. Εννιά βουλευτές προέβησαν στο ερώτημα ήδη από τον
Αύγουστο.
Κι
εμείς με τη σειρά μας, αναπαράγουμε το ερώτημα:
Γιατί;
Και
είναι τούτο πράγματι απορίας άξιο: Για όσους δε γνωρίζουν, το Σικιαρίδειο
Ίδρυμα είναι Κέντρο Ανοιχτής Φροντίδας για την κατάρτιση παιδιών και νέων
ηλικίας από 5 μέχρι 21 ετών με νοητική υστέρηση και μαθησιακές δυσκολίες, ιδρυθέν
το 1939 από την οικογένεια του Βασίλειου Σικιαρίδη και, ενώ αρχικά λειτουργούσε
ως ορφανοτροφείο και πρεβεντόριο, απέκτησε την σημερινή του μορφή το 1971.
Ως
Μη Κερδοσκοπικό Νομικό Πρόσωπο
Ιδιωτικού Δικαίου, εποπτεύεται και επιδοτείται από το Υπουργείο Υγείας &
Κοινωνικής Αλληλεγγύης από τα ασφαλιστικά ταμεία των παιδιών και από δωρεές. Εδρεύει
σε ιδιόκτητο οικόπεδο 18 στρεμμάτων,
στο οποίο βρίσκονται τα εργαστήρια των παιδιών, τα γραφεία της διοίκησης, ένα
θερμοκήπιο, ένα φυτώριο και γήπεδα αθλοπαιδιών.
Το
Ίδρυμα φιλοξενεί σε δικά του κτίρια και εγκαταστάσεις και υποστηρίζει με
υπηρεσίες μεταφοράς και σίτισης τα (1ο & 2ο ) Δημόσια Ειδικά Δημοτικά
Σχολεία Δήμου Αμαρουσίου, αλλά και το Δημόσιο Ειδικό Νηπιαγωγείο Δήμου
Αμαρουσίου.
Είναι
Κέντρο Πρακτικής Άσκησης για φοιτητές Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών
(ΕΚΠ), του Παντείου, φοιτητές Κοινωνικής Εργασίας, Εργοθεραπείας του Τ.Ε.Ι.
Αθηνών, αλλά και σπουδαστές από Δημόσια και Ιδιωτικά Ι.Ε.Κ.
Το
Σικιαρίδειο Ίδρυμα, στο πλαίσιο ευαισθητοποίησης της κοινωνίας και κοινωνικής
συναλλαγής των παιδιών που συμμετέχουν στα προγράμματά του, ανοίγει τις πόρτες
του σε διάφορα σχολεία ή/και άλλες ομάδες ατόμων που επιθυμούν να γνωρίσουν
καλύτερα τις υπηρεσίες που προσφέρει σε άτομα με νοητική υστέρηση.
Η
Βουλευτής Β’ Πειραιά του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, Τζένη Βαμβακά, έχοντας ήδη ασχοληθεί με το
συγκεκριμένο θέμα στο παρελθόν - έχοντας
καταθέσει και σχετική ερώτηση, προκειμένου για τη συνέχιση της λειτουργίας του
εν λόγω ιδρύματος, έλαβε μέρος στη συγκέντρωση όπου και δήλωσε:
«Δε
θα επιτρέψουμε στη μνημονιακή τρικομματική κυβέρνηση να πετάξει στον Καιάδα τα
άτομα με αναπηρία, συρρικνώνοντας ακόμη περισσότερο το Κράτος Πρόνοιας, ειδικά
σε μια περίοδο που η κοινωνική πραγματικότητα επιβάλλει την ενίσχυσή του. Η
ανάλγητη πολιτική της τροϊκανής κυβέρνησης οδηγεί σε λουκέτο το Σικιαρίδειο
ίδρυμα, το έργο του οποίου είναι ζωτικής σημασίας εδώ και 70 χρόνια».
Στη
συνέχεια τόνισε:
«Πρέπει
να είμαστε σε εγρήγορση, ώστε να αντιπαλέψουμε αυτήν τη νεοφιλελεύθερη
αντικοινωνική πρακτική. Οι ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες, τα δικαιώματα των
οποίων προστατεύονται ρητά από το Σύνταγμα, με την ακολουθούμενη πολιτική
οδηγούνται στην εξαθλίωση».
Ενός
κακού μύρια έπονται, θα σκεφτεί ο αναγνώστης. Πόσα όμως είναι τα κακά;
Υπάρχει δημόσια ωφέλεια και ουσιαστικό αντιστάθμισμα, προκειμένου να πει
κανείς - με συναίσθηση ευθύνης και
εθνικού καθήκοντος- «δυστυχώς πρέπει αυτά τα παιδιά να θυσιαστούν στο βωμό των
αποδεκτών απωλειών»;
Ας
δούμε τα δεδομένα: Ιδιόκτητο κτίριο και
περιβάλλων χώρος, φιλοξενία, μεταφορά και σίτιση χωρίς κόστος για 250 άτομα.
Όλα
τα ανωτέρω συνεπάγονται προσωπικό, θέσεις εργασίας, υπολογιζόμενες από την
απλή διαίρεση των αναλογούντων μαθητών προς το απαραίτητο προσωπικό.
Επιπρόσθετα - αναφέρθηκε και πιο πάνω – το Ίδρυμα συνιστά
Κέντρο Πρακτικής Άσκησης για φοιτητές Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών
(ΕΚΠ), του Παντείου, φοιτητές Κοινωνικής Εργασίας, Εργοθεραπείας του Τ.Ε.Ι.
Αθηνών, αλλά και σπουδαστές από Δημόσια και Ιδιωτικά Ι.Ε.Κ. Αυτές είναι κάποιες
άλλες θέσεις εργασίας, οι οποίες επίσης θα χαθούν, όσες δηλαδή δε χάθηκαν έως
τώρα.
Είναι όλα τα ανωτέρω
ζήτημα του Προγράμματος «ΑΘΗΝΑ»; Είναι όλα τα ανωτέρω ζήτημα της ολοκληρωτικής
απαξίωσης του ζητήματος των ΑΜΕΑ; Υπάρχει πρόθεση να απαξιωθεί η Παιδεία
γενικότερα; Ίσως είναι όλα αυτά, ίσως υπάρχουν
και περισσότερα. Το θέμα είναι «γιατί;»
Λύση
υπάρχει και είναι πρόδηλη. Λύση δε βρίσκεται από πολιτική βούληση – και τούτο
είναι το χειρότερο. Σε όλους μας, όσο εξαθλιωμένοι κι αν είμαστε από τα τρία
μαύρα χρόνια που έχουν περάσει από πάνω μας, πρέπει να γίνει κοινός τόπος και
συνείδηση το αυτονόητο: Όσο το
συγκεκριμένο ακίνητο των 18 στρεμμάτων αποτελεί πόλο έλξης εργοληπτικών
συμφερόντων και «πρέπει να κλείσει» δήθεν λόγω αδυναμίας εξεύρεσης πόρων, δήθεν
λόγω υπερτέρων αναγκών, τόσο θα πρέπει να αντιληφθούμε ότι, αν δεν εκδιώξουμε
τους κρύφιους, τους μεσαζοντίσκους, τους ανάλγητους, οι οποίοι – ακόμη και
σήμερα – πλιατσικολογούν σαν να μην υπάρχει αύριο, παρά μόνο για εκείνους, τόσο
θα χάνουμε τη Δημοκρατία.
*Γράφουν οι Θάνος Αθανασιάδης, Κωνσταντίνος Νάκκας, Γιώργος Νικολόπουλος
