Προς ένα νέο πολιτικό φορέα - Ελληνικό Κοινωνικό Μέτωπο *

(Δημοσιεύθηκε στις 19/8/2012 στο www.tro-ma-ktiko.blogspot.gr)

* Του Κωνσταντίνου Νάκκα

Η ορθολογική ως προς το σκοπό δράση είναι αυτή σύμφωνα με την οποία υιοθετούμε τα κατάλληλα μέσα προκειμένου να επιτύχουμε τον προσδιορισμένο σκοπό - στόχο.

Στην ιστορική συγκυρία που βρισκόμαστε, πιθανότατα γνωρίζετε καλύτερα, αλλά δεν βλάπτει να υποστηρίξω ότι πρώτιστα θα πρέπει να προσδιορίσουμε ποιος είναι ο σκοπός, ποιος είναι ο στόχος προς επίτευξη και στη συνέχεια ποια είναι τα καταλληλότερα, ορθολογικά (ή μήπως και ανορθολογικά-εξαρτάται ποιος ορίζει το ορθολογικό ή ανορθολογικό) μέσα επίτευξής του.

Πιστεύω ότι στόχος πρέπει να είναι η διατήρηση της εθνικής ανεξαρτησίας της Ελλάδας.

Η εθνική μας ανεξαρτησία σήμερα δεν κινδυνεύει τόσο από τις επεκτατικές βλέψεις γειτόνων αλλά από την οικονομική διείσδυση «αλληλέγγυων ευρωπαίων εταίρων» (βλέπε ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας υπέρ ευρωπαϊκών συμφερόντων και Ειδικές Οικονομικές Ζώνες).

Η Εθνική μας ανεξαρτησία έχει εκχωρηθεί ενυπογράφως από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ μέσω των δανειακών συμβάσεων 1 & 2. Για όσο χρονικό διάστημα είναι σε ισχύ οι συγκεκριμένες συμβάσεις, δεν επιτρέπεται σε κανέναν να εθελοτυφλεί. Είμαστε υπό «εξωτερικό έλεγχο». Πρέπει να αγωνιστούμε για να αλλάξει αυτό.

Η κατάργηση των δανειακών συμβάσεων 1 & 2 προστατεύει το οικονομικό συμφέρον της χώρας μας και του λαού της. Απόρροια των δανειακών συμβάσεων (κάποιοι μιλάνε για μνημόνια) είναι οι μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, η κατάργηση εργασιακών κεκτημένων (και όχι δικαιωμάτων), η κατάργηση του κράτους πρόνοιας, η κατάρρευση του συστήματος υγείας, η καταστροφή της παιδείας, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Δημόσια περιουσία που θα έπρεπε να είναι πυλώνας ανάπτυξης υπέρ του ελληνικού λαού. Δημόσια περιουσία που θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται ως επένδυση και όχι ως πηγή άμεσης εισροής χρημάτων στα δημόσια ταμεία που μόνο δημόσια πλέον δεν είναι.

Μέσω της κατάργησής τους (των δανειακών συμβάσεων) θα δοθεί η δυνατότητα για την εδραίωση μιας ελληνικής οικονομίας, που θα μας επιτρέψει να σταθούμε στα πόδια μας και να μην εξαρτώμαστε από τρίτους.

Στόχος, επίσης, θα πρέπει να είναι η αποφυγή των αναμενόμενων (έντονων, πολύ πιθανό βίαιων) κοινωνικών αντιδράσεων ως αποτέλεσμα της ολοένα και μεγαλύτερης εξαθλίωσης των ελλήνων πολιτών μέσω της συνεχούς οικονομικής αφαίμαξης στο όνομα της υποτιθέμενης «εθνικής σωτηρίας». Οι αναμενόμενες αυτές αντιδράσεις μπορούν να οδηγήσουν σε εθνικό διχασμό, με δεδομένη την πρόθεση παρέμβασης των «αλληλέγγυων» ευρωπαϊκών δυνάμεων καταστολής με την «ειδική» αστυνομία που έχουν δημιουργήσει, η οποία, σύμφωνα με πληροφορίες, βρίσκεται ήδη στη χώρα μας.

Ας δούμε τώρα τα μέσα, με τα οποία μπορούμε να επιτύχουμε τους παραπάνω στόχους:

Στα πλαίσια της εξυπηρέτησης των παραπάνω σκοπών, το εργαλείο επίτευξής τους δεν θα μπορούσε σίγουρα να είναι η νεοφιλελεύθερη πολιτική που εφαρμόζει η αυτοαποκαλούμενη «Κυβέρνηση Εθνικής ευθύνης», αποτελούμενη από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ μαζί με την δυσάρεστη έκπληξη των εκλογών, τη ΔΗΜ.ΑΡ. του κατά τα άλλα αριστερού κ. Κουβέλη, η οποία στην πράξη έχει αποτύχει αφού εκχωρεί την Εθνική ανεξαρτησία και ξεπουλά την Δημόσια περιουσία.

Το μέσο αντίστασης-αντίδρασης αλλά και αυτό που δίνει την ελπίδα της ανατροπής των αντεθνικών πολιτικών που εφαρμόζονται είναι η αριστερή ιδεολογία στις υπηρεσίες του Εθνικού Συμφέροντος.

Συνεπώς, πρέπει να καταστεί σαφές προς όλες τις κατευθύνσεις και σε όλους τους τόνους ότι η αριστερή ιδεολογία δεν είναι η ιδεολογία της διαμαρτυρίας και του παρελθόντος αλλά η ιδεολογία της δημιουργίας και του μέλλοντος. Δεν είναι η ιδεολογία που εξυπηρετεί τα συμφέροντα των υποστηρικτών της (4% στις προ-προηγούμενες εκλογές) αλλά η ιδεολογία στα πλαίσια της οποίας τα συμφέροντα του ελληνικού λαού μπορούν να εξασφαλιστούν (29% στις τελευταίες εκλογές-εκτός και αν θελήσει κανείς να μας πείσει ότι ξαφνικά οι «αριστεροί» στην Ελλάδα αυξήθηκαν από 4% σε 29%).

Δεν προηγείται, δηλαδή, η αριστερή ιδεολογία των εθνικών συμφερόντων, αλλά το εθνικό συμφέρον προηγείται της αριστερής ιδεολογίας και εξυπηρετείται από αυτή.

Αποτελεί, λοιπόν, ιστορική ευκαιρία η αριστερή ιδεολογία να αξιοποιηθεί στην πράξη υπέρ των συμφερόντων ενός ολόκληρου λαού χωρίς δογματισμούς, χωρίς διακρίσεις, χωρίς φαινόμενα απομονωτισμού ή ελιτισμού αλλά ενωτικά, δημιουργικά, προοδευτικά, με γνώμονα το συμφέρον του ελληνικού λαού, δηλαδή, με γνώμονα το εθνικό συμφέρον.

Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. μετεξελίχθηκε σε ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο και στοχεύει στο επόμενο συνέδριό του να εξαφανίσει τις τελείες στο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. που ανακόπτουν ακόμη και την «ενιαία ανάγνωση» του ονόματός του.

Το μεγάλο στοίχημα όμως είναι αν ο ΣΥΡΙΖΑ, ως ενιαίος πολιτικός φορέας, θα μπορέσει να είναι πραγματικά ένα Ενιαίο Κοινωνικό Μέτωπο. Για να γίνει λοιπόν Ενιαίο Κοινωνικό Μέτωπο θα πρέπει να εντοπιστούν τα στοιχεία εκείνα που εξασφάλισαν το εκλογικό άλμα από το 4% στο 18% και στη συνέχεια στο 29%.

Κατά την άποψή μου ένα το κρίσιμο στοιχείο: Η ΠΡΟΣΔΟΚΙΑ.

Η προσδοκία ότι ο ΣΥΡΙΖΑ (ο Αλέξης Τσίπρας περισσότερο και στη συνέχεια ο ΣΥΡΙΖΑ) θα μπορούσε να ανατρέψει την πορεία της εθνικής υποτέλειας που είχαν υπογράψει και εφάρμοζαν οι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.

Στο πρόσωπο του Αλέξη πάρα πολλοί Έλληνες ξαναβρήκαν την πίστη τους, όχι σε ένα καλύτερο αύριο αλλά σε ένα διαφορετικό αύριο. Στο πρόσωπό του βρήκαν την πίστη ότι «η Ελλάδα θα τα καταφέρει».

Προκειμένου λοιπόν «η Ελλάδα να τα καταφέρει» πρέπει ο ΣΥΡΙΖΑ-Ενιαίο Κοινωνικό Μέτωπο να τα καταφέρει. Να τα καταφέρει πρώτα απ΄ όλα και πριν από όλα ως Κοινωνικό Μέτωπο και μετά ως ΣΥΡΙΖΑ. Να καταφέρει να δημιουργήσει έναν πολιτικό φορέα που πρώτο του μέλημα να είναι ο ελληνικός λαός και τα συμφέροντά του ως ελληνικού και όχι απλά ως λαού.

O νέος πολιτικός φορέας που θα δημιουργηθεί, θα πρέπει να προσπαθήσει να «στεγάσει» την αντίθεση του Ελληνικού λαού στα μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις, «αντίθεση» που κατευθύνθηκε στο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ στις πρόσφατες εκλογές κατά ένα μόνο ποσοστό.

Αυτό έγινε διότι πολλοί ήταν εκείνοι που δεν είχαν πειστεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ θα μπορούσε, αλλά και θα ήθελε, να εκφράσει γνήσια αυτή την αντίθεση στην εκχώρηση της Εθνικής κυριαρχίας και στο ξεπούλημα του Εθνικού πλούτου.

Ξεκινώντας από διαφορετική πολιτική αφετηρία, πίστεψαν ότι ο δικός τους πολιτικός χώρος θα πετύχει το μεγάλο σκοπό. Γι’ αυτό επέλεξαν με κομματικό-ιδεολογικό κριτήριο το κόμμα που, κατά τη γνώμη τους, θα προάσπιζε τα Εθνικά συμφέροντα.

Ο νέος πολιτικός φορέας τον οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ επιθυμεί να δημιουργήσει –και στον οποίο θέλει να μετασχηματιστεί- πρέπει να προσπαθήσει να αποδεσμευτεί από τους ιδεολογικούς δογματισμούς του παρελθόντος, που θέτουν στο επίκεντρο της συζήτησης την όποια ιδεολογία, πριν και πάνω από το Εθνικό συμφέρον της ύπαρξης της Ελλάδας ως ανεξάρτητο κράτος.

Πρέπει να επιχειρήσει να τοποθετήσει στο επίκεντρο του νέου πολιτικού φορέα, την ανάγκη δημιουργίας ενός Ελληνικού Κοινωνικού Μετώπου (ΕΚΜ) ενάντια στην εκχώρηση της Εθνικής Κυριαρχίας και στο ξεπούλημα του Δημόσιου πλούτου, υιοθετώντας τα κατάλληλα «εργαλεία» για τον Σκοπό αυτό, προσαρμόζοντας την αριστερή ιδεολογία στις απαιτήσεις των καιρών, συνθέτοντας τις θεωρητικές προσεγγίσεις των αντιμνημονιακών δυνάμεων και τα διαφορετικά ιδεολογικά τους εργαλεία στη βάση της ανάκτησης της Εθνικής ανεξαρτησίας.

Ο νέος πολιτικός φορέας που θα δημιουργηθεί, δεν θα πρέπει να «κατευθύνεται» από το πώς η Ιδεολογία οδηγεί στην «Ελληνική σωτηρία» αλλά από το πώς κάθε Ιδεολογία μπορεί να προσφέρει εργαλεία που συνδυαστικά θα οδηγήσουν στην «Ελληνική σωτηρία».

Ο νέος πολιτικός φορέας θα πρέπει στηρίζεται σε πολιτικές οι οποίες θα υπηρετούνται από ανθρώπους και όχι να στηρίζεται σε ανθρώπους που θα υπηρετούν πολιτικές.

Ο νέος πολιτικός φορέας θα πρέπει να είναι ανοικτός σε όλους τους Έλληνες που πριν και πάνω από όλα:

·        ενδιαφέρονται για την Ελλάδα,

·        ενδιαφέρονται για την εδαφική και οικονομική της ανεξαρτησία,

·        ενδιαφέρονται για την προστασία του Εθνικού πλούτου,

·        ενδιαφέρονται για την ανάπτυξη της Ελληνικής οικονομίας με προγράμματα που θα σέβονται τους νόμους και το Σύνταγμα,

·        ενδιαφέρονται για την διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα της Δημόσιας περιουσίας, ώστε να αποτελέσει πυλώνα ανάπτυξης της Ελληνικής οικονομίας και δημιουργικής ανασυγκρότησης,

·        ενδιαφέρονται για την ενίσχυση της ιδιωτικής επιχειρηματικότητας στη βάση της προσφοράς στην ανάπτυξη της Εθνικής οικονομίας,

·        ενδιαφέρονται για την προστασία του Περιβάλλοντος από τα ιδιωτικά επιχειρηματικά συμφέροντα,

·        ενδιαφέρονται για την προστασία του δικαιώματος στην Εργασία και την προστασία των εργασιακών κεκτημένων,

·        ενδιαφέρονται για την εγκαθίδρυση μιας πραγματικής Δημοκρατίας που θα πηγάζει από το Λαό και θα λειτουργεί για το Λαό,

·        ενδιαφέρονται να γίνει πράξη η διάκριση των τριών εξουσιών (νομοθετικής, εκτελεστικής, δικαστικής) αναθεωρώντας το Σύνταγμα της Ελλάδας προς την κατεύθυνση της άμεσης Δημοκρατίας, της ανακλητότητας των βουλευτών, της θεσμοθέτησης της λαϊκής νομοθετικής πρωτοβουλίας και της λαϊκής αρνησικυρίας σε προταθέντα από εκλεγέντες νομοσχέδια,

·        ενδιαφέρονται για την Παιδεία ως κοινωνικό αγαθό, ως «επένδυση για το μέλλον»,

·        ενδιαφέρονται για την δημιουργία ενός πραγματικά Εθνικού Συστήματος Υγείας υπέρ των Ελλήνων πολιτών,

·        ενδιαφέρονται για την αντιμετώπιση του προβλήματος της λαθρομετανάστευσης όχι με πρόσκαιρες επικοινωνιακές τακτικές αλλά με συγκροτημένη μεταναστευτική πολιτική, που θα λαμβάνει υπόψη τα συμφέροντα της Ελλάδας και του λαού της, θα σέβεται τις διεθνείς συνθήκες και τους Νόμους καθώς και τα ανθρώπινα δικαιώματα,

·        ενδιαφέρονται για την αποκατάσταση της Συνταγματικής νομιμότητας.

Οι Έλληνες τότε, ανεξάρτητα από τις μέχρι τότε κομματικές και ιδεολογικές τους τοποθετήσεις, θα πειστούν ότι ο νέος πολιτικός φορέας που επιθυμεί να δημιουργήσει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, είναι ο πολιτικός φορέας που θα κάνει πραγματικότητα την Εθνική ανεξαρτησία διότι θα λειτουργεί ως Ελληνικό Κοινωνικό Μέτωπο με πρωταρχικό στόχο την ανάκτηση της Εθνικής ανεξαρτησίας και την αποδέσμευση από τις δανειακές συμβάσεις, υιοθετώντας πολιτικές προς αυτή την κατεύθυνση (πολιτικές που δε θα μπορούσαν σε καμία περίπτωση να είναι οι φιλελεύθερες, οι νεοφιλελεύθερες ή οι ψευτοσοσιαλιστικές).

Και τότε, ανεξάρτητα από τις επιλογές των ηγεσιών των άλλων κομμάτων, οι Έλληνες θα εμπιστευτούν το ελληνικό Κοινωνικό Μέτωπο.

Οι Έλληνες θα το στηρίξουν.

Οι Έλληνες θα το γιγαντώσουν.

Το Ελληνικό Κοινωνικό Μέτωπο που θα δημιουργηθεί, με τη δύναμη του Ελληνικού Λαού, θα ανατρέψει τα σχέδια όλων όσων επιβουλεύονται τα συμφέροντα των Ελλήνων και θα δώσει ένα μεγάλο μήνυμα στην Ευρώπη ενάντια σε όλους αυτούς που επιχειρούν να μετατρέψουν την Ευρώπη, από Ευρώπη των Λαών σε Ευρώπη των τραπεζιτών.

Με δεδομένο ότι η νεοφιλελεύθερη ιδεολογία δεν προωθεί τα συμφέροντα του Ελληνικού λαού αλλά τα αντιπαλεύει, είναι αυταπόδεικτο ότι μόνο η ιδεολογία που θα δημιουργηθεί προκειμένου να υπερασπιστεί και να προωθήσει τα εθνικά συμφέροντα, τα συμφέροντα του Ελληνικού λαού και να εκφραστεί στα πλαίσια του Ελληνικού Κοινωνικού Μετώπου, θα μπορούσε να ενώσει όλους τους Έλληνες στον πρωταρχικά κοινό Σκοπό: Πρώτα η Ελλάδα.

Και τότε το 4% που έγινε 18% και στη συνεχεία 29% θα φαντάζει ελάχιστο μπροστά σε αυτά που θα ακολουθήσουν.

Το Ελληνικό Κοινωνικό Μέτωπο θα μπορέσει να κάνει κάτι πολύ περισσότερο από το να γράψει Ιστορία.

Θα μπορέσει να αλλάξει την Ιστορία, προς το συμφέρον της Ελλάδας και του Λαού της.

Ο «ποιητής» της Ιστορίας κάνει λόγω για «Ιστορική Ευκαιρία» και όχι για ιστορικές ευκαιρίες. Ας μην αφήσουμε λοιπόν να μας προσπεράσει η μία και μοναδική Ιστορική ευκαιρία που μας δίνεται. Δεύτερη δε θα έχουμε.

Ας δημιουργήσουμε όλοι οι Έλληνες μαζί το Ελληνικό Κοινωνικό Μέτωπο, τον Ήλιο που θα φωτίζει την Ελλάδα.