Έλληνα, τι θέλεις τελικά; *

(Δημοσιεύθηκε στις 2 Ιουνίου 2012, στο www.facebook.com/constantinos.nakkas.9)

-Έλληνα, τι θέλεις τελικά;

-Τα λεφτά μου. Τη σύνταξή μου, το μισθό μου. Αυτά που μου μείωσαν κι ακόμα παραπάνω.

-Και που θα τα βρει το κράτος να στα δώσει;

-Δεν ξέρω. Από την ορθολογική διαχείριση των φορολογικών εσόδων και τη μείωση του κομματικού πελατειακού κράτους. Σκέψου ότι στο υπουργείο εσωτερικών το μισθολογικό κόστος των γενικών γραμματέων και των συμβούλων είναι τριπλάσιο του μισθολογικού κόστους των εργαζόμενων.

-Ναι, αλλά οι μισθοί σου και οι συντάξεις σου είναι το μεγαλύτερο κομμάτι στον προϋπολογισμό. Κι όλες τις εισπράξεις να σου δώσουν πάλι δε φτάνουν. Από που θα στα δώσουν;

-Τι είναι αυτά που λες! Έχεις διαβάσει καμιά εφημερίδα μέχρι τώρα ή τώρα ξεκινάς το άθλημα. Το συντριπτικό ποσοστό του κρατικού προϋπολογισμού έχει να κάνει με αποπληρωμή τοκοχρεολυσίων. Εσύ το βρίσκεις δίκαιο να δουλεύουν τα παιδιά σου και αυτά που βγάζουν να πηγαίνουν σε αποπληρωμή δήθεν χρεών που σου είπαν ότι τα χρωστούσε ο προπάππους σου; Μπορούν, επίσης, να μαζέψουν φόρους.

-Κι άλλους;

-Όχι, όχι. Δεν είπα να βάλουν και άλλους φόρους. Ελληνικά μιλάμε. Όχι γερμανικά. Να μαζέψουν τους αμάζευτους φόρους. Όλοι ξέρουμε που βρίσκονται. Οι μόνοι που πληρώνουν φόρους στη χώρα μας είναι οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι γιατί είναι ελεγχόμενα τα ποσά που εισπράττουν. Ε, λοιπόν δεν μπορεί επειδή είσαι άσχετος στη δουλειά σου κύριε του κρατικού μηχανισμού και δεν μπορείς να μαζέψεις τα χρωστούμενα να βρίσκεις την εύκολη λύση και να φορτώνεις μόνο το εύκολο θύμα.

-Μα εκείνοι που τα έχουν έφυγαν. Εσύ δεν αποφάσισες ότι θες την Ευρώπη που επιτρέπεται να πηγαίνει όπου θέλει ο καθένας τα λεφτά του;

-Δεν έφυγαν εκείνοι που τα έχουν. Τα λεφτά τους έβγαλαν έξω. Και τα πήγαν εκεί που τα έχουν πάει και οι πολιτικοί τους φίλοι. Αν λοιπόν περάσουν οι τράπεζες σε εθνικό έλεγχο (όπως ήδη έχει γίνει) θα μάθουμε τις διαδρομές των χρημάτων και τα ονόματα όλων αυτών και μετά θα δούμε αν θα μπορέσουμε να εισπράξουμε. Θα μάθουμε επίσης πώς οι τράπεζες διαχειρίσθηκαν όλα αυτά τα χρόνια τις καταθέσεις μας και τις οικονομικές ενισχύσεις που έχουν λάβει. Θα μάθουμε αν δούλευαν όλα αυτά τα χρόνια υπέρ της ελληνικής οικονομίας ή όχι. Φυσικά αυτό προϋποθέτει ότι και η Κεντρική Τράπεζα θα περάσει στον έλεγχο του ελληνικού κράτους. Και μετά θα δούμε τι θα δείξει ο λογαριασμός.

-Μα οι τράπεζες είναι σημαντικός πυλώνας της εθνικής οικονομίας.

-Ναι πολύ σωστά τα λες. Της εθνικής οικονομίας πρώτα και όχι της παγκόσμιας ή της ευρωπαϊκής. Πρώτα πρέπει να εργάζονται προς το συμφέρον του ελληνικού λαού και της ανάπτυξης της εθνικής οικονομίας και μετά όλα τα άλλα. Να πω και το αυτονόητο (τα αυτονόητα είναι και τα πιο δύσκολα τις περισσότερες φορές): Οι τράπεζες δεν πρέπει να εργάζονται εις βάρος των συμφερόντων των ελληνικού λαού. Όχι πια. Κανένας δεν το δέχεται πια.
-Δεν θέλεις να μείνεις στο ευρώ;

-Ναι θέλω.

-Οπότε πώς θα μείνεις στο ευρώ αν δεν έχεις τράπεζες;

-Και γιατί να μην έχω τράπεζες; Επειδή εσύ το λες; Τι είναι αυτό που σε φοβίζει με το να περάσουν οι τράπεζες σε κρατικό έλεγχο; Δεν πιστεύω στις υπόγειες διαδρομές των χρημάτων που θα ανακαλυφθούν να δω πουθενά και το όνομά σου ή το όνομα των δικών σου ανθρώπων και των φίλων σου γιατί τότε θα σκεφτώ ότι δεν σε ενδιαφέρει το καλό της χώρας σου αλλά το προσωπικό σου όφελος σε βάρος του συλλογικού καλού. Δε νομίζω να είσαι από αυτές και εσύ;

-Ναι αλλά οι τράπεζες…

-Για να το ξεκαθαρίσουμε μια και καλή: τράπεζες υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν και με ευρώ και χωρίς ευρώ. Τράπεζες όμως που λειτουργούν υπέρ του ελληνικού λαού και υπέρ της ανάπτυξης της εθνικής οικονομίας. Συνεπώς ο έλεγχός τους πρέπει να βρίσκεται στα χέρια αυτών που εργάζονται υπέρ του ελληνικού κράτους και όχι στα χέρια αυτών που υπέγραψαν την άρση της ασυλίας λόγω εθνικής κυριαρχίας και κάθε άλλης ασυλίας και εργάζονται με στόχο να ξεπουλήσουν την εθνική μας περιουσία και να υποθηκεύσουν το μέλλον των παιδιών μας.

-Και μετά; Πού θα βρεις τα χρήματα να λειτουργήσει το κράτος;

-Μα ήδη δεν υπάρχουν λεφτά να λειτουργήσει το κράτος ως αποτέλεσμα των πολιτικών του μνημονίου.

-Μα οι ευρωπαίοι μάς έχουν δώσει τόσα χρήματα για να μας στηρίξουν μέχρι τώρα. Τι είναι αυτά που λες;

-Είσαι παλαβή ή να βάλω τις φωνές. Ποια χρήματα μάς έχουν δώσει για να μας στηρίξουν; Μας δάνεισαν χρήματα από τα οποία κερδίζουν από τους τόκους για να αποπληρώσουμε το δημόσιο χρέος που ήταν 114% του ΑΕΠ. Και τώρα που μας έσωσαν, το δημόσιο χρέος είναι 165% του ΑΕΠ. Τι δεν καταλαβαίνεις;

-Ναι αλλά τα χρήματα που μας έδωσαν, μας βοηθούν να αντεπεξέλθουμε στις τρέχουσες υποχρεώσεις μας, μισθούς, συντάξεις, επιδόματα ανεργίας…

-Ναι καλά. Που τα διάβασες αυτά; Στο Spiegel; Ούτε ένα ευρώ από τη δανειακή σύμβαση δεν έρχεται στην Ελλάδα. Όλα πηγαίνουν κατευθείαν στην αποπληρωμή του υποτιθέμενου χρέους. Και το χειρότερο είναι ότι οι σωτήρες μας έχουν υπογράψει να πηγαίνουν όλα τα χρήματα των κρατικών εσόδων σε ειδικό λογαριασμό των οποίο διαχειρίζονται οι τροϊκανοί για την αποπληρωμή του χρέους και στη συνέχεια ό,τι περισσεύει, αν περισσεύει, να επιστρέφει στο ελληνικό κράτος.

-Αλήθεια λες;

-Φυσικά. Δεν το έγραφε αυτό το Spiegel;

-Δηλαδή, θες να μείνεις στο ευρώ και στην Ευρωζώνη αλλά με τους δικούς σου όρους;

-Ναι, θέλω να μείνω στο ευρώ και στην ευρωζώνη ως κράτος μέλος της ευρωπαϊκής ένωσης και όχι ως προτεκτοράτο της Γερμανίας. Θέλω μια Ευρώπη των λαών και όχι μια Ευρώπη των καταναλωτών. Μια Ευρώπη της δημοκρατίας του λαού και όχι της δικτατορίας των αγορών.

-Οπότε μου λες ότι εσύ θα αποφασίζεις πώς θα λειτουργεί η Ευρώπη. Ποιος νομίζεις ότι είσαι;

-Δεν θα αποφασίσω εγώ μόνος μου. Θα αποφασίσω και εγώ. Δεν είμαι κάποιος ιδιαίτερα. Αλλά δεν είμαι και κανένας. Είμαι εγώ. Και σαν εμένα υπάρχουν πολλοί. Αν εσύ πιστεύεις ότι δεν μπορείς να κάνεις κάτι παρά να ακολουθήσεις τις πολιτικές των άλλων, ευχαριστώ δε θα πάρω. Κάτσε καλύτερα σπίτι σου και άσε κανέναν άλλο να κάνει τη δύσκολη δουλειά.

-Μόνος σου είσαι φυσικά; Μια τρύπα στον χάρτη με 10.000.000 κομμάτια;

- 10.000.000 ανθρώπους εννοείς! Υπάρχουν όμως και οι Ιταλοί. Και οι Ισπανοί. Και οι Πορτογάλοι. Και οι Γάλλοι. Όχι όμως μόνο οι Γερμανοί. Δε βλέπεις τι γίνεται γύρω σου; Δε βλέπεις τι γίνεται στις άλλες χώρες; Δε βλέπεις ότι το πρόβλημα είναι ευρωπαϊκό; Δεν καταλαβαίνεις ότι το πρόβλημα δημιουργείται από τις λάθος στρατηγικές που ακολουθούνται; Είμαστε μια Ενωμένη Ευρώπη των λαών και όχι μια ενωμένης-διευρυμένης Γερμανίας των καταναλωτών. Οι πολιτικές που ακολουθούνται από τα μεγάλα μυαλά της Ευρώπης μεγεθύνουν το πρόβλημα. Δεν το λύνουν. Και εγώ επειδή αγαπώ την Ευρώπη, πρέπει να κάνω κάτι να την προστατεύσω.

-Και τι λύση προτείνεις; Να φύγουμε από το ευρώ και να επιστρέψουμε στη δραχμή;

-Δεν με φοβίζει ούτε το ευρώ, ούτε ένα νέο εθνικό νόμισμα. Αρκεί και στις δύο περιπτώσεις να εξυπηρετούνται τα συμφέροντα του ελληνικού λαού και όχι τα συμφέροντα των δανειστών σε βάρος του ελληνικού λαού. Τρόπος υπάρχει σε κάθε περίπτωση. Είναι απλά οικονομικά.

-Ναι αλλά με τη δραχμή θα υπάρχει πρόβλημα στην οικονομία μας.

-Μη βιάζεσαι. Ένα, ένα. Αυτοί που μιλούσαν για δραχμή ήταν οι υπέρμαχοι του μνημονίου και των δανειακών συμβάσεων. Αυτοί ετοίμαζαν για το καλοκαίρι του 2012 διπλό νόμισμα. Δραχμή μέσα, ευρώ έξω. Δραχμή ραμμένη και κομμένη στα μέτρα τους, στα συμφέροντά τους. Μη μου λες λοιπόν ότι το ζήτημα της δραχμής το θέτω εγώ. Να ξέρουμε τι λέμε.

-Ναι αλλά με τη δραχμή η οικονομία μας θα απομονωθεί.

-Γιατί να μιλάμε για δραχμή; Ακόμη και αν συζητούσαμε για εθνικό νόμισμα αυτό δε θα ήταν ποτέ η δραχμή που είχαμε. Θα ήταν ένα εθνικό νόμισμα που θα δημιουργούνταν από εμάς για εμάς με γνώμονα τις ανάγκες και τα συμφέροντα της εθνικής μας οικονομίας. Θα την διαμορφώναμε και θα την ελέγχαμε εμείς. Όχι οι δανειστές μας. Καταλαβαίνεις τη διαφορά ή να στο κάνω πιο λιανά;

-Αυτό όμως το εθνικό νόμισμα θα πρέπει να υποτιμηθεί, έτσι δεν είναι;

-Επιμένεις να μιλάς για εθνικό νόμισμα. Εντάξει λοιπόν. Όταν περάσαμε από τη δραχμή στο ευρώ δεν διπλασιάστηκαν και τριπλασιάστηκαν οι τιμές των προϊόντων με αποτέλεσμα να μειωθεί τουλάχιστον στο μισό η αγοραστική μας δύναμη; Αυτό το ξέχασες ή μήπως τότε δεν το είχες προσέξει που γινόταν, ενώ τώρα είσαι πιο προσεκτική επειδή μπορεί και να συμβεί;

-Ναι αλλά δεν μου απάντησες για την υποτίμηση.

-Με προσέχεις που μιλάω ή έχεις στο μυαλό σου στην επόμενη διαφωνία για να μην την ξεχάσεις; Αγοραστική δύναμη, αυξήσεις τιμών, μείωση αξίας χρήματος δεν είναι απάντηση;

-Δεν θα είναι όμως πιο ακριβές οι εισαγωγές μας όμως;

-Μα φυσικά και θα είναι πιο ακριβές.

-Είδες που σου έλεγα;

-Καλά, μη χαίρεσαι; Για τα μάτια του κόσμου πρέπει να κρατάς τα προσχήματα.
-Γιατί το λες αυτό;

-Θα είναι πιο ακριβές οι Μερσεντές, οι τσάντες Γκούτσι κτλ. Οι ντομάτες όμως, οι πατάτες, το κρέας, δε θα είναι πιο ακριβά. Θα ενισχυθεί η εσωτερική παραγωγική δραστηριότητα και όλα αυτά που οι διάφοροι οικονομολόγοι λένε κατά καιρούς και κανένας δε λογαριάζει.

-Ναι αλλά…

-Άκουσε καλά γιατί θα στο πω μια μόνο φορά. Εθνικό νόμισμα σημαίνει έλεγχος εθνικής οικονομίας από τους έλληνες. Το εθνικό νόμισμα δημιουργεί πρόβλημα στις οικονομίες των χωρών εκείνων που στηρίζουν την ανάπτυξή τους στις εξαγωγές προς την Ελλάδα. Οι οικονομίες αυτές δεν θέλουν την εθνική οικονομική μας ανεξαρτησία.

-Και με το εθνικό νόμισμα θα είσαι ανεξάρτητος; Πώς; Αφού η ισοτιμία πάλι από “ξένους” θα ελέγχεται!

-Τώρα μιλάς σωστά. Το πρόβλημα δεν είναι ευρώ ή εθνικό νόμισμα αλλά ποιος το ελέγχει. Ποιος το διαμορφώνει. Ποιου τα συμφέροντα θέλει να εξυπηρετήσει. Εσύ, δηλαδή, που θες να είμαστε ανεξάρτητοι και προσπαθείς να με προστατεύσεις από το να χάσω την ανεξαρτησία μου, υποστηρίζεις ότι με το ευρώ είμαστε ανεξάρτητοι;

-Εγώ θέλω να υπάρχει η χώρα μου και αύριο μέσα στην Ευρώπη και να εξασφαλίσω το μέλλον των παιδιών μου.

-Πολύ ωραία, γιατί το ίδιο θέλω και εγώ. Μόνο που δεν τα ξέρεις καλά τα θέματα και τα έχεις λίγο μπερδεμένα.

-Εγώ τα έχω μπερδεμένα; Εγώ δεν ξέρω το θέμα;

-Ναι εσύ και άκουσε γιατί η ενημέρωση που έχεις είναι ελλιπής και σε οδηγεί σε λάθος επιλογές.

-Για να ακούσω.

-Με τη δανειακή σύμβαση έχουν υπογράψει οι σωτήρες μας την άρση της ασυλίας λόγω εθνικής κυριαρχίας καθώς και κάθε είδους άλλη ασυλία. Αυτό σε απλά ελληνικά σημαίνει ότι ενώ όλοι έχουμε την ιδιοκτησία των σπιτιών μας, δεν έχουμε την κυριότητα. Το ίδιο ισχύει για όλη τη δημόσια περιουσία.

-Δηλαδή δεν είναι δική μας η περιουσία μας; Δεν ανήκει στον ελληνικό λαό η δημόσια περιουσία; Τι είναι αυτά που λες;

-Για να καταλάβω. Δε σου αρέσει που το ακούς ή δε σου αρέσει που ισχύει. Αν νιώθεις άσχημα που δεν το ήξερες μπορείς απλά να διαβάσεις τη σύμβαση και να το δεις. Όμως μετά τι;

- Μετά τι; Τι εννοείς;

-Μετά τι θα κάνεις; Θα δεχτείς να μην είσαι κύριος και κυρία της ιδιοκτησίας σου; Θα δεχτείς να είσαι ξένη στη χώρα σου; Θα δεχτείς να είσαι υπόδουλη στη χώρα σου; Θα δεχτείς να μην ορίζεις τα του οίκου σου; Δεν πιστεύω ότι θα το δεχτείς. Θέλω να είμαι αισιόδοξος, βλέπεις.

-Και τι μπορώ να κάνω;

-Πολλά. Για αρχή αμφισβήτησε τα πάντα. Στη συνέχεια στήριξε τις επιλογές σε αυτά που διαβάζεις και όχι σε αυτά που σου λένε. Τέλος επίλεξε και διάδωσε την επιλογή σου. Μα για να τα κάνεις όλα αυτά, θα πρέπει πρώτα και πάνω από όλα να επιλέξεις με ποιου το μέρος είσαι. Είσαι με το συμφέρον του ελληνικού λαού ή με το συμφέρον των δανειστών; Είσαι με το συμφέρον αυτών που υπογράφουν το ξεπούλημα της χώρας μας για να προστατέψουν τους εαυτούς τους ή με το συμφέρον του ελληνικού λαού που βιώνει την εξαθλίωση –οικονομική και κοινωνική- την ανεργία, τις αυτοκτονίες και την απώλεια της ανθρώπινης αξιοπρέπειας;

-Ναι αλλά οι εκλογές είναι αυτές που θα δώσουν λύση. Την όποια λύση.

-Οι εκλογές θα δώσουν τη λύση. Εκλογές όμως που θα διεξαχθούν δημοκρατικά. Με επιχειρήματα υπέρ ή κατά των διαφόρων απόψεων. Εκλογές που δε θα στηριχθούν σε εκβιαστικά διλήμματα αλλά σε αποστομωτικά επιχειρήματα. Εκλογές που θα στηριχθούν σε διάλογο γύρω από προγράμματα…

-Γιατί υπάρχουν τέτοια προγράμματα να μας βγάλουν από τη δύσκολη θέση;

-Φυσικά. Και δεν θα πω το τυπικό ότι όλα τα πολιτικά κόμματα έχουν διατυπώσει προτάσεις.

-Αλλά;

-Δεν φτάνει ποια να διατυπώνεις προτάσεις. Έχει σημασία το περιεχόμενο των προτάσεων αλλά και ποιος τις εκφράζει.

-Τι εννοείς;

-Το περιεχόμενο των προτάσεων πρέπει να κριθεί με βάση το κατά πόσο συμβάλλει στη έξοδο από την κρίση ή στη μεγέθυνση της κρίσης. Δεν μπορεί δηλαδή ο βασικός κορμός της πολιτικής που εφαρμόζεται και μέχρι τώρα μάς έχει οδηγήσει στο σημείο που βρισκόμαστε, να συνεχίσει να παρουσιάζεται ως λύση, ως ο μόνος δρόμος εξόδου από την κρίση. Επίσης, δεν μπορεί τα άτομα τα οποία είναι εκφραστές αυτής της λανθασμένης πολιτικής, τα άτομα τα οποία είναι στοιχεία του προβλήματος, να παρουσιάζονται ως δομικά στοιχεία της λύσης του προβλήματος.

-Ναι αλλά δεν υπάρχουν άλλες προτάσεις. Δεν υπάρχουν άλλοι εκπρόσωποι.

-Θέλουν να μας κάνουν να πιστεύουμε ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Θέλουν να μας πείσουν ότι δεν υπάρχουν άλλοι ηγέτες. Δεν θέλουν να αποδειχτεί ότι και άλλος δρόμος υπήρχε και άξιοι εκπρόσωποι των συμφερόντων του ελληνικού λαού υπάρχουν. Γιατί τότε θα τους ζητήσεις το λόγο. Γιατί τότε θα τους χαρακτηρίσεις προδότες. Γιατί τότε η πολιτική τους θα αποδειχτεί πολιτική εθνική προδοσίας. Και δε θα τους συγχωρέσεις. Κανείς μας δεν θα τους συγχωρέσει. Κανείς μας δεν τους συγχωρεί.

-Ναι αλλά δεν έχω εμπιστοσύνη στους αντιμνημονιακούς.

-Ναι καλά. Εμπιστοσύνη έχει κάποιος πρώτα στις πολιτικές και μετά στα άτομα που τις εκφράζουν. Οι κυβερνώντες των τελευταίων ετών έχουν αποδείξει στην πράξη ότι ούτε τις πολιτικές τους μπορούμε να εμπιστευτούμε αλλά ούτε και αυτούς ως φορείς έκφρασής τους.

-Ε, και τι με αυτό;

-Δεν μπορείς να βάζεις στην ίδια ζυγαριά αυτούς που έχει αποδειχτεί ότι είναι ανίκανοι με αυτούς που σου παρουσιάζουν ένα διαφορετικό δρόμο. Δεν το καταλαβαίνεις;

-Προσπαθώ. Αλλά δεν συμφωνώ μαζί σου.

-Αφού δεν καταλαβαίνεις πώς μπορείς να μη συμφωνείς; Δεν καταλαβαίνω σημαίνει δεν καταλαβαίνω. Δεν σημαίνει συμφωνώ ή διαφωνώ.

-Δεν θα καταλάβω αυτά που εσύ θέλεις.

-Αλλά;

-Θα καταλάβω αυτά που εγώ θέλω.

-Αφού λοιπόν ξέρεις τι θέλεις να καταλάβεις γιατί δεν μου λες από την αρχή ότι έχεις μάθει ένα ποίημα χωρίς να το καταλαβαίνεις (γιατί αν το καταλάβαινες θα μου έλεγες και κάτι για να το καταλάβω και εγώ) και, ο κόσμος να χαλάσει, εσύ θα μείνεις σταθερή σε αυτό. Πρέπει όμως να μου εξηγήσεις ποιος σου το έμαθε το ποίημα, τι καπνό φουμάρει και ποια συμφέροντα εξυπηρετεί. Γιατί τα συμφέροντα των ελλήνων δεν τα εξυπηρετεί.

-Καταλαβαίνω πολύ καλά τι λέω.

-Μάλλον είσαι η μόνη. Αλλά δεν πειράζει. Υπάρχουν πολλές παραλίες στην Ελλάδα...

-Πολλές παραλίες; Δηλαδή;

-Δηλαδή, τα κουβαδάκια σου και σε άλλη παραλία.

*Του Κωνσταντίνου Νάκκα